Η αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου στα παιδιά(developmental hip dysplasia DDH) αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα διαταραχών της άρθρωσης του ισχίου στα παιδιά που έχει να κάνει με διαταραχές της φυσιολογικής ανάπτυξης αυτής. Είναι δυνατό να υφίσταται από μια ήπια δυσπλασία εως και πλήρης ανεπάρκεια κάλυψης της μηριαίας κεφαλής με υπεξαρθρηματική ή εξαρθηματική θέση του ισχίου. Είναι 5 φορές συχνότερη σε κορίτσια και συχνά αναφέρεται μεταξύ συγγενών πρώτου βαθμού.
Το οικογενειακό ιστορικό δυσπλασίας, το γυναικείο φύλο, η ισχιακή προβολή του νεογνού, παράγοντες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη όπως μειωμένο αμνιακό υγρό, πολύδυμη κύηση αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης δυσπλασίας.
Ο υπέρηχος του νεογνικού ισχίου αποτελεί την εξέταση εκλογής για την διάγνωση και σταδιοποίηση πιθανής δυσπλασίας ώστε να επιλεγεί και το κατάλληλο πλάνο θεραπείας. Απαραίτητο είναι να διενεργείται από εξειδικευμένους παιδοορθοπαιδικούς με κατάλληλη εκπαίδευση στην μέθοδο Graf ώστε να αποφεύγεται η υπερδιάγνωση δυσπλασίας και η άσκοπη ταλαιπωρία της οικογένειας και του βρέφους.
Σε περίπτωση ανίχνευσης δυσπλασίας είναι σημαντικό η έναρξη της θεραπείας δεν θα πρέπει να καθυστερεί και θα πρέπει να ξεκινάει πριν τους τρείς μήνες ζωής. Στην πλεονότητα των περιπτώσεων η θεραπεία ξεκινά με την εφαρμογή κηδεμόνα απαγωγής και σε περιπτώσεις βαρύτερης διαταραχής είναι δυνατή η εφαρμογή γύψου ώστε να επανέλθει η μηριαία κεφαλή κατά το δυνατόν σε ανατομική θέση. Σε περιπτώσεις αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής είναι δυνατό να απαιτηθεί χειρουργική αντιμετώπιση ανάλογα με την ηλικία και το βαθμό δυσπλασίας. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει είτε ανοικτή ανάταξη του ισχίου είτε αποκατάσταση μιας ανατομικής άρθρωσης με διορθωτικές οστεοτομίες μηριαίου ή και λεκάνης.
