Η υμενίτιδα του ισχίου αποτελεί το συχνότερο αίτιο χωλότητας σε παιδιά ηλικίας 3-10 έτων που δεν αναφέρουν ιστορικό κάκωσης. Aποτελεί μια αυτοιώμενη φλεγμονώδη νόσο της άρθρωσης του ισχίου. Η ακριβής αιτία είναι άγνωστη, φαίνεται όμως να σχετίζεται η εμφάνιση υμενίτιδος με αυξημένη σωματική δραστηριότητα ή πρόσφατη ιογενή λοίμωξη. Προσβάλει συχνότερα τα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια ενώ δεν είναι σπάνιο τα παιδιά να παραπονούνται για άλγος στο σύστοιχο γόνατο.
To παιδί ξεκινά να παραπονιέται για πόνο στην περιοχή του ισχίου με αντανάκλαση στην πρόσθια έσω επιφάνεια του μηρού μέχρι και το γόνατο σε κάποιες περιπτώσεις με αποτέλεσμα να μην είναι σπάνια η λάθος διάγνωση από ορθοπαιδικούς χωρίς εμπειρία στην Παιδοορθοπαιδική.
Το παιδί κουτσαίνει ενώ είναι εμφανής η μείωση της κινητικότητας της άρθρωσης του ισχίου κυρίως της έσω στροφής. Όχι σπάνια υπάρχει ιστορικό πρόσφατης ιογενόύς συνδρομής.
Η διάγνωση είναι κατά κανόνα κλινική και σε κάποιες περιπτώσεις επιβεβαιώνεται με υπέρηχο της πάσχουσας περιοχής. Δεν απαιτείται εργαστηριακός έλεγχος εφόσον το παιδί είναι απύρετο ενώ και οι ακτινογραφίες καλό είναι να γίνονται σε περιπτώσεις μη ύφεσης των συμπτωμάτων παρά την συντηρητική αγωγή ώστε να μην εκτίθεται το παιδί άσκοπα σε ακτινοβολία.
Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο Παιδοορθοπαιδικός θα πρέπει να αξιολογήσει το παιδί ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα οστεομυελίτιδας ή σηπτικής αρθρίτιδας που αποτελούν πολύ σοβαρές παθολογίες με δραματικές επιπτώσεις σε περίπτωση καθυστερημένης διάγνωσης.
Πλήρης αποφόρτιση, αποφυγή βάδισης και κατάκλιση αποτελούν τη βάση της θεραπείας σε συνδυασμό με παρακολούθηση της θερμοκρασίας του παιδιού. Συνήθως τα συμπτώματα υποχωρούν εντός 1-3 εβδομάδες ενώ θα πρέπει να τονιστεί και η πιθανότητα υποτροπής.
